Martin Lacey (46) is alweer bijna 23 jaar in dienst bij Ictivity. Inmiddels is hij vast onderdeel van het meubilair geworden, de harde kern van het bedrijf. Hij is geboren in Hoorn en woonde tot zijn 18e in Hoogkarspel. Via Valkenswaard is hij uiteindelijk in Neerpelt (België) beland. Hier woont hij samen met Tanja en zijn zonen Thijs (15), Bram (14) en Daan (13). Op 1 augustus 2000 is Martin bij Ictivity begonnen als medewerker Bedrijfsbureau. Na hoofd Bedrijfsbureau te zijn geweest is hij momenteel Financieel Controller. Naast zijn huidige functie is hij ook actief in de Personeelsvereniging van Ictivity en regelt vanuit die functie elk jaar het Sinterklaasfeest & de wandeling op het Hageven. In het weekend staat Martin meestal vroeg op om verschillende mooie plaatjes te schieten in de natuur. Zijn Nikon D500 is zijn favoriete camera en met de Sigma 150-600 mm, zijn favoriete zoom lens, schiet hij de mooiste beelden.

Hoe de liefde voor fotografie is begonnen…
Martin vertelt over zijn favoriete hobby: “In de jaren ’80 ging ik samen met mijn vader regelmatig treinen spotten. Mijn vader reisde heel Nederland door om treinen te bekijken, op zoek naar dat ene nummertje wat nog mistte. Op een dag op Schiphol kwamen we een stel tegen dat vliegtuigen spotte. Dit vond ik veel interessanter dan treinen. Je kunt de hobby vergelijken met postzegels sparen, als je een bepaalde postzegel hebt, dan streep je die af. Dubbele postzegels kun je ruilen, dat gaat met vliegtuignummers wat lastiger.” “Je kunt het vergelijken met postzegels sparen, als je een bepaalde postzegel hebt, streep je die af. Dubbele postzegels kun je ruilen, dat gaat met vliegtuignummers wat lastiger.”

“Alles wat vliegt fotografeer ik”

Martin: “Vroeger maakte ik al veel foto’s met een analoge camera. Een aantal jaren terug heb ik een digitale camera geleend om weer eens wat te proberen. Na het bezoeken van diverse Airshows en oefeningen op diverse luchtmachtbases waren de resultaten prima en heb ik een eigen camera aangeschaft.”  “Tijdens de Corona periode, met het vele thuiswerken, ben ik ook veel thuis gaan fotograferen. Toen kwamen de eekhoorntjes, vogeltjes en andere dieren in beeld. Onnodig verplaatsen mocht toen niet door de Coronapandemie, maar wandelen over natuurgebied Het Hageven / Plateuax mocht we voor ons als buren van dat gebied. Sinds dien kijk ik naar alles wat vliegt, vanochtend zag ik nog twee jonge eekhoorntjes in de tuin rennen en een bonte specht in onze boom. Ik baalde echt dat ik naar kantoor moest op dat moment want het liefst ging ik nog even foto’s maken, haha. Ook in de tuin heb ik een schuiltentje staan om soms in te zitten en te wachten tot er weer wat moois voorbijkomt.”

Elke foto is uniek
“Sinds een aantal jaar volg ik een cursus digitale fotografie, waarbij ik onlangs nog geslaagd ben voor module 6. Ook ben ik lid geworden van een lokale fotoclub, waarbij om de twee weken foto’s worden ingediend die we vervolgens beoordelen en feedback op leveren. Ik hoop hierdoor nog wat dingen te kunnen leren om te komen tot het perfecte plaatje. Het leuke van fotograferen is, om iets te zien wat je nog niet eerder gezien hebt. Elke foto is uniek en elke vogel is fotogeniek, maar het is vooral gaaf om iets te zien wat je eerder nog niet hebt gefotografeerd. Vaak fotografeer ik dieren vanuit een ‘schuilhut’ (je huurt zo’n hut en kunt dan ongemerkt foto’s maken). Hierdoor zien de vogels je niet. Ik ga ook vaak zelf op pad en laat me verrassen wat ik tegenkom, het meest toch wel naar Het Hageven, maar ook natuurgebied De Luysen in Bree is een favoriete plek. Hier kun je heel vaak de ijsvogel voorbij zien flitsen, en als je geluk hebt komt die ook nog even mooi poseren. Geduld is hiervoor echter wel vereist. Nabewerking van foto’s is niet zo mijn ding. Ik zit doordeweeks al 40 uur achter een laptop, dus wil het liefst zo min mogelijk nabewerking doen. Het voordeel van digitale fotografie is dat het niet uitmaakt hoeveel foto’s je maakt, als er tussen 200 foto’s een goede zit, dan ben ik al tevreden. Dan hoef ik daar qua nabewerking ook vrijwel niets meer aan te doen.”

Jonge fans
“Mijn jongste twee zonen en mijn neefje vinden het ook leuk om mee te gaan. Het is niet voor iedereen weggelegd, je moet echt de hele dag stil kunnen zitten. Van de zomer ga ik op vakantie naar Polen om de open dag op de luchtmachtbasis van Radom (stad in het oosten van Polen) te bezoeken. Hier worden toestellen verwacht die je normaal niet meer zo vaak ziet, met name de MIG-29 en Sukhoi 22 straaljagers, beide van Russische makelij, daar verheug ik me zeer op. Als ze die toestellen tegen die tijd nog niet hebben gedoneerd aan Oekraïne. Ook staat een lang weekend Fairford (UK) met mijn jongst zoon op het programma. Dit is de grootste air show van Europa en weet ook jaar weer uit te pakken met mooie deelnemers. Het plan is om hopelijk volgend jaar naar Kazachstan te gaan om nog wat oud Russisch materiaal te spotten. Zo probeer ik elke keer wel weer iets te vinden waar ik naar toe kan!”